Nadat aan mijn jeugd periode zomaar midden in het seizoen een einde kwam het seizoen toch af kunnen maken in een standaard team: GSHC Forward Dames1 oftewel: Studs Dames1. En wat een leuk einde van een heel apart seizoen. Voor geen goud willen missen. Studs bedankt ! #3cheers Er zijn er denk ik maar weinig die in 1 seizoen voor 3 van de 4 Groningse club zijn uitgekomen:
- Veld GHBS MA1 – Super A
- Zaal GHHC Groningen Dames 1 – Hoofdklasse
- Veld GSHC forward Dames1 – Eerste Klasse
Na dit hectische jaar eindelijk mentaal een beetje rust. Zoals mijn vader in vorige artikelen heeft geschreven was het een raar jaar met hoogtepunten en dieptepunten. Waar ik vorig jaar mijn debuut in de hoofdklasse (zaal) maakte zetten we het hoge niveau dit jaar gewoon door. Dit maal op het veld in de promotieklasse, het op een na hoogste niveau in Nederland.
Dit jaar heb ik me aangesloten (eigenlijk loop ik hier al meer als 2 jaar mee te trainen) bij de selectie van GHHC Dames 1 met een behoorlijk nieuw team. Ik moest onder andere strijden tegen de keepster van Union MA1. Verder hadden we een brede selectie waarvan ook nog speelsters moesten afvallen. In het begin van de zomervakantie begonnen we met de selectie. Na een aantal trainingen hadden we een paar week rust en aan het einde van de zomervakantie begonnen we weer met trainen. Hoe meer trainingen er volgen hoe meer structuur er begon te komen in het spel. Langzamerhand vielen er ook meiden af en waren er meiden die er zelf mee stopten.
Bij mij verliep de selectie erg lekker en ik zat erg goed in mijn vel. Op de training had ik het gevoel dat ik op vlak van inzicht en techniek beter werd. Dit werd ook gezien door de staff en ik werd benoemd tot eerste keeper. Maar dit betekende niet dat ik het hele seizoen zeker ben van mijn plek. De andere keepster kan het hele jaar lang nog laten zien dat ze beter dan me is en ik moet ervoor zorgen dat ik boven haar blijf en vooruitgang blijf boeken. Ik heb in ieder geval super veel zin in het seizoen en heb super veel zin om met dit superleuke jonge team aan de slag te gaan. We trainen 3x per week waar ik op een van de 3 dagen onder de training ook keeperstraining krijg van Erik Sijbring. Hier leer ik heel veel op technisch en mentaal vlak. Hoe ik rustig moet blijven en alles heel makkelijk kan laten lijken en voelen. Niet teveel rare kunstjes of onnodige acties. Goed op je basishouding letten en alleen nuttige dingen coachen naar je medespelers (niet bezig houden met de voorhoede, niet mijn taak. Beperken tot het max het middenveld.) Goed op je ademhaling letten, hou het makkelijk, je moet alles nog wel 70 minuten kunnen volhouden. Bespaar energie waar mogelijk. Dat zijn de tips waar ik de begin periode mee bezig ben geweest.
Ook ben ik weer te spotten in een nieuw Mercian hockey kleurtje. Waar het voorheen blauw met oranje was, is het nu volledig rood en soms rood met zwart. Dus we kunnen er nu in de Promotieklasse weer goed en hard tegenaan. De negatieve dingen van vorige seizoen vergeten en we gaan nu alleen maar vooruit. En dan zien we in de toekomst wel waar we stranden.
Jolijn
