Vorige jaar toen ik net begon met hockey in de D2 moesten we vaak een oefenwedstrijd tegen de Jongens D1. Telkens weer verloren we net met 0-1. Maar nu gaat dat even veranderen. Ik ga er voor knokken, ik wil niet van mijn broertje verliezen die nu in de JD1 zit. Toen ik op het hockeyveld aankwam en de jongens zag dacht ik: kapot maken. Dat zeg ik vaak samen met Marjolein, mijn teamgenootje. Er zitten een paar jongens tussen waarvan ik denk. Die zijn wel goed.
Ik kleedde me gelijk even om en ging het veld op. Ik was er HELEMAAL klaar voor. De fluit ging. Met gelijk hoge druk ging het van start. Een paar keer kwam Jord alleen op mij af. Maar die heb ik zo te pakken. Bij mij krijg je geen kansen. Aan de overkant stond Matthijn op het doel. Hij heeft ook mooie ballen te pakken gehad. Even later scoren we toch, 1-0 voor ons. Loes maakte soms erg mooie acties. Zo floepte de 2-0 er zelfs ook in. Ik geloofde mijn ogen niet. Eerst steeds verliezen en nu zomaar winnen. Aan het einde van de wedstrijd knalde de 3-0 er ook nog in. Man wat ging dat lekker. Het was afgelopen. We waren dol gelukkig. Eindelijk weer eens gewonnen op het veld. (dat was voor het eerst sinds de herfstvakantie) Na afloop handjes geven en het clubhuis in. Het was zo erg koud, en het regende erg hard. Lekker tegen de kachel aan met een broodje knakworst. Wel jammer voor mijn broertje Niels hihihi
Daarna een droog keepersshirt aan want MC1 stond alweer op mij te wachten.Ā š
As zaterdag begint de competitie weer. Vol gas van start tegen Graspiepers. Nog niet eerder tegen gespeeld maar met de winst van zaterdag op zak hebben we weer een goed gevoel met zān allen. Dat is ook heel belangrijk toch ?
Groetjes Jolijn