31 maart 2020
door Jolijn
Geen reacties
En daar stonden we dan aan het begin van het seizoen. Een behoorlijk andere samenstelling dan de vorige jaren waarin ik met GHHC Groningen Dames1 al vaak mee trainde en het team nog hoofdklasse speelde. Maar nieuw team nieuwe kansen. … Lees verder
5 februari 2015 door Jolijn | Geen reacties
Zo daar ben ik weer, maar nu 14 😉 en jawel geen beugel meer 😉
Mijn laatste 2 zaalwedstrijden gewonnen maar het had geen invloed meer op de stand. Wel vet lekker gekeept en een strafbal van Meran (Quickstick) gepakt. Ik kreeg de complimenten van sommige andere teams, ik was volgens hen de beste keep uit de competitie. Wel leuk om te horen maar ik ging liever naar het NK.
Wie naar het NK ging spande er nog om. Alles in onze competitie lag zo dicht bij elkaar dat het op de laatste wedstrijddag nog beslist moest worden. In ieder geval was het smoor druk in de zaal met supporters van allerlei clubs. Zelfs Leeuwarden die niet hoefde te spelen was met een compleet team gekomen. Want bij verlies op gelijk spel van GHHC tegen Quickstick werden zij kampioen en dus naar het NK.
Wat een wedstrijd was dat. Quickstick kwam 1-0 voor op GHHC. Iedereen op de banken. Toen 1-1. De spanning was te snijden. Wie o wie mocht naar het NK werd het toch weer GHHC of toch Leeuwarden.
Quickstick had hun beste scheids mee genomen dus er werd goed gefloten. GHHC had hun standaard scheids mee. Aangezien het beide bonds scheidsen waren moet er wel goed gefloten worden vandaag. En idd. Uiteindelijk het eindsignaal. 1-1. Leeuwarden ging compleet uit hun dak. Confetti door de zaal. Zij waren kampioen en mochten terecht naar het NK.
Wat n dag. Genoten.
Woensdag 28 januari was het dan zover, eindelijk 14 jaar 🙂 Ik kreeg van mijn ouders een nw keepersbroek. De beste die er is bij OBO. Nu geen pijnlijke bovenbenen meer hoop ik en een super vette trui van Superdry van mijn broertje Niels en een T-shirtje van zusje Kim.
Verder ga ik nog een dag naar Dennis vd POL. Ik krijg dan van hem 1 1/2 uur prive keepers training. Is dat vet of is dat vet. Ik heb van hem op de stagedag van Noord training gehad, super vet was dat. Nu krijg ik 1 1/2 uur van hem alleen in Amsterdam op 15 februari.
Ik kijk uit naar maart, dan begint NOORD weer en begin mei DOD. Vet veel zin in.
14 en GEEN beugel meer
13 maart 2013 door Jolijn | Geen reacties
Vorige jaar toen ik net begon met hockey in de D2 moesten we vaak een oefenwedstrijd tegen de Jongens D1. Telkens weer verloren we net met 0-1. Maar nu gaat dat even veranderen. Ik ga er voor knokken, ik wil niet van mijn broertje verliezen die nu in de JD1 zit. Toen ik op het hockeyveld aankwam en de jongens zag dacht ik: kapot maken. Dat zeg ik vaak samen met Marjolein, mijn teamgenootje. Er zitten een paar jongens tussen waarvan ik denk. Die zijn wel goed.
Ik kleedde me gelijk even om en ging het veld op. Ik was er HELEMAAL klaar voor. De fluit ging. Met gelijk hoge druk ging het van start. Een paar keer kwam Jord alleen op mij af. Maar die heb ik zo te pakken. Bij mij krijg je geen kansen. Aan de overkant stond Matthijn op het doel. Hij heeft ook mooie ballen te pakken gehad. Even later scoren we toch, 1-0 voor ons. Loes maakte soms erg mooie acties. Zo floepte de 2-0 er zelfs ook in. Ik geloofde mijn ogen niet. Eerst steeds verliezen en nu zomaar winnen. Aan het einde van de wedstrijd knalde de 3-0 er ook nog in. Man wat ging dat lekker. Het was afgelopen. We waren dol gelukkig. Eindelijk weer eens gewonnen op het veld. (dat was voor het eerst sinds de herfstvakantie) Na afloop handjes geven en het clubhuis in. Het was zo erg koud, en het regende erg hard. Lekker tegen de kachel aan met een broodje knakworst. Wel jammer voor mijn broertje Niels hihihi
Daarna een droog keepersshirt aan want MC1 stond alweer op mij te wachten. 😉
As zaterdag begint de competitie weer. Vol gas van start tegen Graspiepers. Nog niet eerder tegen gespeeld maar met de winst van zaterdag op zak hebben we weer een goed gevoel met z’n allen. Dat is ook heel belangrijk toch ?
Groetjes Jolijn
19 februari 2013 door Jolijn | 1 reactie
Bij het begin van het zaal seizoen was ik gevraagd om ook MD2 te gaan keepen (subtop-klasse). Doordat ik zelf nog moest spelen met MD1 had ik de eerste 4 wedstrijden met MD2 gemist. Ik had nog wel wat wedstrijden met MA2 tussendoor kunnen keepen maar nu weer alle tijd voor MD2. Vandaag vertrek om 10 uur op de parkeerplaats van het hockeyveld. Daar stapte ik bij Maureen in. Het was erg gezellig bij Maureen en Merij in de auto. Aangekomen in Hoogezand was het zoeken naar de kleedkamer toch niet zo makkelijk, wat een doolhof.
In de zaal was Groningen MD3 tegen Dash MD2 aan het spelen. Ik keek op mijn iPod in de hockey app. Daar zag ik dat Roden MD2 op de laatste plaats stond. Ik dacht daar gaan we wel even verandering in brengen. Nadat we de zaal hadden gevonden gingen we verder door het doolhof en na een tijdje vonden we eindelijk de kleedkamer. Bij het openen van de kleedkamerdeur aan de zaalkant was het nogal uitkijken. Je stond meteen in het veld.
Eerst inspelen. De zoemer ging en de klok werd op twintig minuten gezet. We gingen beginnen tegen Groningen MD3. We begonnen gelijk met hoge druk. Daardoor kwam er een doelpunt voor ons. Het duurde weer een tijdje en de 2-0 viel. Het ging heel lekker. We haalde alles uit ons om te scoren. Anneloes die normaal met mij in MD1 speelt viel vandaag ook in. Sophie ging rechts voor lekker tekeer. Ze scoorde de na de 2-0 ook de 3-0 en de 4-0. We kregen een strafcorner mee. Anneloes stond op kop cirkel nam de bal aan en scoorde met een bal op hoofd hoogte door het midden. Prachtig doelpunt 5-0. Vlak voor tijd kwam GHHC Groningen MD2 eindelijk in actie. Het ging zo snel, zoef, zoef, zoef. Zo tussen alle spelers van Roden door. Vlak voor mijn neus scoorde hun de 5-1. Ik zei tegen mezelf: het lijkt net Leeuwarden buiten wel. Als die scoorden dan zaten ze te juichen als een papegaai. Het was niet zo hard als Leeuwarden maar wel zoiets. Toen kwam weer Sophie in actie en scoorde de 6-1 en de zoemer ging.
We gingen aan de kant zitten voor de bespreking. Daarna ging we de 2e helft in. Al super snel scoorde Sophie de 7-1. Rosanne had ook zoveel kansen maar hij ging er gewoon niet in. Steeds weer een nieuwe kans en weer mis. Maureen scoorde de 8-1. Even later toen Groningen de bal uitnam pakte wij hem weer af en scoorde wij de 9-1. Door een fout in de verdediging zag ik alleen nog maar Groningers voor me staan. Ze speelden het netjes uit: 9-2. Aangezien Sophie nog niet genoeg had gescoord maakte ze de 10de ook nog even. Rosanne had veel kansen gehad maar ze gingen weer allemaal mis. De zoemer ging. De wedstrijd was afgelopen. Eindstand: 10-2
We moesten gelijk weer klaarstaan want we gingen door tegen Dash MD2. We begonnen gelijk weer met hoge druk. MHC Dash MD2 speelde wel veel sterker en harder dan Groningen. Dit zou een echte wedstrijd gaan worden tegen de de Nr3 van de pole ! Door onze hoge druk scoorde Sophie de 1-0, en even later scoorde Simone de 2-0. MHC Dash MD2 zette zelf erg hoge druk, maar daar stond ik. Boem mijn voet tegen de bal en die vloog lekker hard naar voren. Daar stond Rosanne. Ze nam aan en scoorde eindelijk. Het publiek stond op en juichte vet hard. Na die honderd kansen scoort ze eindelijk: 3-0. Even later scoorde er een achter speler. Niet eens uit een straf corner. Het was Merij. Ze scoorde de 4-0. MHC Dash zet ook steeds hogere druk. Maar daar sta ik dan weer op kop cirkel rand. En dan beuk ik ze eruit. Daardoor scoorde Sophie de 5-0. Dash kwam niet aan uitverdedigen toe wij pakten de bal weer snel af. HOPPA! Dewi scoort de 6-0. Gelijk daarna gaat de zoemer. Hompatee twee wedstrijden gewonnen. Voor de wedstrijden zei ik: daar ga ik iets aan doen, en dat heb ik zeker gedaan. Nu staan we geen laatste maar zelfs derde. Ik vond vandaag Sophie het beste spelen. SUPER SOPHIE!!! Het was super leuk.
Xxxxxxx Jolijn
Sinds ik op de goal sta bij MD2: 3x gewonnen en 1x met 0-1 verloren tegen de nummer 2.
27 januari 2013 door Jolijn | Geen reacties
Meiden D1.
Net thuisgekomen uit Heerenveen zit ik als plaatsvervangend coach nog met een smile van oor tot oor op de bank.
Wat heb ik van jullie genoten in de 2 wedstrijden die ik jullie in de zaal heb mogen coachen.
Waar jullie in de eerste wedstrijd nog wat moeite hadden met het spel wat ik voor ogen had werden in deze wedstrijd tegen Graspiepers al super veel doelkansen gecreëerd .
Een vader van een van de GHBS speelsters zei tegen mij dat we zeker een goal of 4 hadden kunnen maken en daardoor was het een compleet andere wedstrijd geworden.
Om heel eerlijk te zijn.. Ik had mijn twijfels of jullie de inzet en uitvoering uit de eerste wedstrijd konden doorzetten in de 2de wedstrijd..
En ooooooooooh wat was het mooi ! Er stond weer een team en dat had ik lang niet meer bij jullie gezien. Vanaf alle kanten werden ballen zelfs totaal “blind” op snelheid de hoeken in gespeeld.
Maar ook de ballen die “net niet” op de goeie plek aankwamen hadden we zo weer in ons bezig. Het was fantastisch combinatie hockey waarbij het spel snel op een neer ging en er super hard voor elkaar gewerkt werd. Ik vermoed dat jullie ouders net zo hebben genoten als ik van deze wedstrijd.
Een 10-0 stand was (naja 10-1 dan) ook een normale uitslag geweest als je kijkt naar de kansen die jullie met alle combinaties creëerden.
Ik denk dat ik de rest van deze Zondag de Smile niet van mijn gezicht kan krijgen. Yipie !!!
Arjen Essink.
12 november 2012 door Jolijn | Geen reacties
Ik kwam aan op het hockeyveld en daar stonden al kinderen te wachten. Ik was de 3e. al snel was het team compleet. We reden naar de velden van Quickstick. We stapten uit de auto en liepen door de poortjes de club in. Ik paste bijna niet met mijn keeperstas erdoorheen. Wij gingen de kleedkamer binnen. Daar stonden raampjes open en kon je iedereen buiten horen. Frits besprak nog wat met het team. Ondertussen ging ik me omkleden. Toen gingen we het veld op inrennen en overspelen. Dienko en William speelden mij ook in. Toen begonnen we met de wedstrijd. We speelden de bal naar achter en Quickstick had hem al snel te pakken. Daardoor hadden wij een strafcorner tegen. Meran van Quickstick ging wat meisjes van ons voorbij en scoorde de 1-0 voor hun. Toen kwamen wij in de aanval maar daar kwam niks uit. Jip van Quickstick scoorde naar onze aanval de 2-0 voor hun. Daarna kwamen de 3 en 4-0 er ook nog. 4-0 was de ruststand. We hadden de balen. Toen begon de 2e helft. Hun kwamen al snel in de aanval en scoorde de 5-0. We namen uit en we waren de bal weer kwijt. Quickstick kwam op mij af. De bal ging richting de paal. Ik en een ander meisje van Quickstick gingen er op af. Ik was eerder en zij knalde vol tegen de paal op. Zag er best lollig uit maar ook wel weer een beetje pijnlijk. Maar eigen schuld en wij mochten de bal nemen. De bal werd al snel weer veroverd door Quickstick. Zo kregen wij een strafcorner tegen. Meran kwam in de aanval. Ik deed een blocksliding en zij viel over mij heen. Lang uit op de grond. Daarna viel de 6-0. Hun vlogen weer in de aanval en renden met de bal op mij af. Ze schoten hem in de hoek maar ik dook en had hem. De bal kwam weer bij Quickstick in de stick. Zo gingen ze nog een poging wagen. In de kruising. Maar ik stond al snel op om de 2e bal op te vangen. En inderdaad ik had hem. Over de achterlijn. Lange corner voor hun. Jip nam de bal en schoot hem naar een medespeler. Die schoot hem naar de 2e paal. Daar stond een man van hun die tikte hem erin. 7-0. Het fluitsignaal klonk en de wedstrijd was afgelopen. We gaven elkaar nog even een hand en liepen richting clubhuis. Daar zat het meisje op de bank die tegen de paal aan knalde. Ze had heel veel verband om haar voet. Wel een beetje overdreven. Maar toch. We aten en dronken nog wat en we vertrokken naar huis.
Jolijn
vs 
3 november 2012 door Jolijn | Geen reacties
Roden VS Groningen
Ik werd wakker. Mijn zusje was al weg naar hockey. Ik ging nog even tv kijken en toen omkleden. Papa en mama waren al naar de hockeyclub. Niels ook. Ik pakte mijn tas en ging op de fiets naar het hockeyveld. Daar stond mama achter de bar. Ik liep er naar toe. Het eerste wat mama zei is: Hoi Jolijn waar is je trainingspak je moet zo meteen daarmee om de foto. Oeps, Ik terug scheuren op mijn fiets. Ik zette mijn fiets neer en rende naar binnen. Deed men trainingspak aan en ging weer naar het hockeyveld. Kim was daar buiten op het kleine veldje aan het hockeyen. Hun wedstrijd was al klaar en zij hadden met 8-0 gewonnen. Ik heb nog even mee gedaan om warm te worden. Er kwamen steeds meer van mijn team mee doen. Toen zagen we onze super coach Frits en liepen er naar toe. We moesten op de foto. Met onze nieuwe trainingspakken (die zijn vet mooi). Er staat KIKA, Seatrade en select People op.
Daarna begon de wedstrijd. Wij mochten uitnemen. We speelden de bal naar achter maar GHHC liep mee en nam vlak bij de cirkel de bal over. Zo had ik weer een mooie redding, een dikke vette blocksliding. Die vind ik zo cool. Frits en Joost van Geel (GHHC) zaten allebei hard te schreeuwen vanaf de zijlijn. Na mijn redding vloog er al snel een doelpunt tegen. 0-1 voor GHHC. 0-1 Was ook de ruststand. Hun begonnen weer in de aanval. Er viel al snel een doelpunt tegen. Ik wilde een blocksliding doen maar ik was te laat. De bal ging er onder door. 0-2 voor GHHC. Onze hoofdjes gingen nog niet hangen maar het werd minder. Zo kwam er een 0-3 door een fout in de verdediging en die kon ik niet zo snel oplossen. Daarna kwam GHHC weer bij mijn doel maar hij ging er niet in. Een mooie duik naar rechts en ik had hem. Ergens aan het einde van de wedstrijd kwam er nog een strafcorner. Helaas weer een doelpunt tegen. 0-4 voor GHHC. Het fluitsignaal klonk. De wedstrijd was afgelopen. GHHC viel elkaar in de armen. Dit is een nederlaag voor de meisjes D1 van Roden. Emma scoorde 3 keer en Floor 1 keer. We hebben een paar kansen gehad maar helaas geen doelpunt. Anneloes heeft ook goed haar best gedaan. Ze heeft veel gave en goeie trucs gedaan die wij niet kunnen. Frits vond dat we zo slecht nog niet hadden gespeeld. We hadden hier al eerder 0-6 van verloren 1-3 verloren 3-2 gewonnen en nu 0-4 verloren.
We liepen naar binnen. Ik liep nog even langs Joost van Geel en zijn team. Hij zei tegen zijn team: een applaus voor de goeie keeper. Dat vond ik erg aardig. Binnen dronken en kletsten we nog wat en toen gingen we naar huis.
Jolijn
14 en GEEN beugel meer