Ik stapte uit bed kleedde me aan. Brood eten en rechtstreeks naar de plek waar we moesten hockeyen, Heerenveen. Onze eerst wedstrijd begon tegen Graspiepers. Ze waren niet heel goed.  Oja papa was coach deze dag en we speelden met een andere opstelling en ECHT zaalhockey. Echt papa’s ding. Alles werd duidelijk uitgelegd en iedereen snapte het dit keer ook. Onze wedstrijd begon. Hun waren veel in de aanval. Onze verdediging was door het goeie spel erg sterk. Maar geen excuus. Hun kwamen op 1-0 voorsprong. De wedstrijd ging de hele tijd perfect. De ruststand was 1-0 voor Graspiepers. De 2^e helft begon. We speelden echt goed. Hun waren helaas beter en scoorde de 2-0. Wij hadden alle kansen maar er ging er geen eentje in. Daardoor scoorden hun de 3-0. Zo kwam er een 4-0. De tijd stond nog op 2 min. Ik deed mijn best. Maar toch scoorde hun de 5-0. We gingen 5-0 de boot in. Maar onze eerste wedstrijd waar we eens echt GOED speelden.

MAAR TOEN !!!….

We moesten al snel de 2^e wedstrijd houden. De 2^e wedstrijd was tegen Leeuwarden. De vorige keer hadden we daar 1-1 gelijk tegen gespeeld. We wisten allemaal dat we dit moesten winnen. Anders staan we onder aan. Dit wordt lastig’ zijden we. We begonnen erg goed. Even later stond het publiek op uitbarsten. Het gebeurde ook. Wij scoorden de 1-0. Ik zei tegen mezelf. Jolijn hou ze tegen. Dit betekent nog niet dat we gewonnen hebben. De zoemer ging. Even later begon de 2^e helft. Ik hield de een na de ander de bal uit het doel. Ik was lekker bezig. Het leek net of door mij het team meer zelfvertrouwen kreeg. We scoorden de 2-0. Jahoooo. Ik ben blij met mijn verdediging. Er zijn een paar ballen geweest die hun achter me weg hebben gevist. Zo hebben hun 2 keer niet gescoord. Wat zag ik daar. Er ging gewoon een 3-0 in. En zelfs een 4-0. Alsnog haalde ik veel ballen uit het doel. Hun konden gewoon niet scoren. De zoemer ging. We vielen elkaar in de armen van blijdschap. Even later hoorde ik van mijn vader dat een coach van een Dames team, geen idee welke., tegen mijn vader zei: wie staat daar in het doel?  Mijn vader zij terug: mijn dochter. Hij zei: Zo man die kan echt vreselijk goed keepen. En inderdaad iedereen zei dat ik vandaag FEL was. Zat er boven op. Ook papa vond dat. Het kwartje was gevallen zei hij. Weer een hele grote stap gemaakt.  Hihihi nu was ik ook best trots op mezelf

Ik kan deze wedstrijd niet uit mijn hoofd krijgen. Ik zou dit nooit vergeten. Wat hebben wij goed staan spelen zeg.

Mijn doel !! Het oranje doel !! En binnenkort weer naar Joyce Sombroek. Hoe vet is dat. En morgen, morgen begint de keeperstraining weer. YesYesYes. Zo’n zin in

Joyce Sombroek