Dit keer moesten we uit. Uit tegen GHBS. Papa en mama en mijn broertje Niels en zusje Kim gingen ook mee.  Ik was hier nog nooit geweest. Papa had er alleen wel over verteld. Hij was vroeger ook keeper, in Heren 1,  en speelde hier ook vaak.

Dit keer hielp papa mij in de keepers kleren. Even overleg in de kleedkamer met de coach en we liepen naar het veld. Wat een cool veld zeg.

We begonnen met inslaan. Ai mijn eerste pijnlijke bal, vol op mijn arm. Ik moest wel even huilen maar papa troostte me en beurde me weer op. Ellen kwam nog even met me praten. Ze dacht dat ik misschien nu bang zou zijn geworden maar dat was echt niet zo.

Ik ben nooit bang.

Toen begon de wedstrijd. Spannend dat dit was. Ik had mooie reddingen en we speelden ook goed.  Ik heb echt genoten.

Oma Anneke en Bert kwamen ook nog even kijken.

Wat is keepen toch leuk.